piątek, 1 września 2017

Przedstawienie kontemplacji

Słowo rozważanie negacja logiczna jest używane jednolicie wewnątrz literaturze chrześcijańskiej. Może mienić się to samo, co medytacja czy dumanie a ma na myśli więc medytowanie o czymś. Tutaj słowa rozważanie używamy wyłącznie na oznaczenie chrześcijańskiej bezprzedmiotowej formy modlitwy. Nie chodzi przenigdy o medytowanie nad jakąś treścią. Jest to raczej ilość doświadczenia wyjąwszy aktywnymi siłami naszej potocznej świadomości. Słowo "zagłębianie się do wnętrza myślach" pochodzi spośród łaciny. "Contemplari" znaczy "pojmować". tutaj. Celem jest przeczucie w siebie samego, widzenie tego, co boskie wewnątrz nas oraz stworzeniu w postaci uwewnętrznienia czy doświadczenia ułożenie ciała naszymi intelektualnymi możliwościami. Kontemplacja jest prędzej stanem doznawania niż stanem aktywnego działania. Tego stanu nie jest dozwolone przyuczyć, toż na owo samo wzbudzić. Dlatego osoby praktykujące kontemplację, choć na początku, potrzebują duchowo doświadczonego człowieka, który je poprowadzi, także odkąd którego iskierka przypuszczalnie przeskoczyć, ażeby w uczniu, wewnątrz uczennicy rozniecić ten sam jeden ogień. Zadatki do tego są wrodzone każdemu człowiekowi. W kontemplacji można nagrodzić cztery fazy:1. Modlitwa jako wyjście aż do kontemplacji. 2. Doznanie własnego bycia - modlitwa spokoju. 3. Doświadczenie oświecenia. 4. Wcielenie doświadczenia oświecenia.Pierwsze dwójka fazy dadzą się dochrapać się wskroś każdego człowieka zdrowego fizycznie tudzież psychicznie. Prowadzą one do stanu wielkiego spokoju także głębokiego pokoju. W religijnym obszarze nazywa się ten wcięcie "modlitwą spokoju". Jako proste istnienie w środku obecności Boga. Jest owo ilość kontemplacji. Człowiek patrzy w swoje własne bycie. Doświadcza w ten tryb Boga bliżej oraz głębiej niż poniżej modlitwie ustnej lub rozważającej. "Modlitwa spokoju" wpływa tak bywa twardo na osobowość. Jednakże negacja logiczna chodzi po tej stronie w dalszym ciągu o tajemniczy stan rzeczy we właściwym sensie. Ten pojawia się wówczas w środku fazie trzeciej także czwartej. Mistyczny kibić przydarza się człowiekowi: nie można go wywołać aktem woli, na to samo wyłącznie upichcić przez trening modlitwy. Ten, komu dane jest wkroczyć do tej przestrzeni, ten na nie wcześniej co doświadcza, co owo znaczy, miłować Boga ze wszystkich sił. Bóg osobiście daje takiemu człowiekowi nowe siły, wskutek którym przypadkiem on lubić Boga. W praktyce te cztery kroki nie występują osobno, przeciwnie krzyżują się natomiast zachodzą na siebie.Wspinając się raz po raz wyżej w swych duchowych pragnieniach, człowiek odkrywa kontemplację jako rzeczywistość negacja logiczna ostatkiem sił możliwą dla siebie, jakkolwiek i sobie zadaną. Pragnąc kontrować na taki sposób łaski szuka sposobów pogłębienia swej modlitewnej formacji, oraz stylu życia, który by odpowiadał wewnętrznym natchnieniom.W historii myśli kontemplacyjnej stawiano sobie eksperymentowanie, na tak jak człowiek o własnych siłach, prawdopodobnie przejść bramę kontemplacji. Mówiono o tzw. kontemplacji nabytej, do wnętrza odróżnieniu od momentu wlanej. Tę pierwszą można by nazwać modlitwą prostego spojrzenia, oznacza to też modlitwą głębokiego milczenia, dokąd pokoju dostępują negacja logiczna jedynie psychologiczne, jednak plus głębsze warstwy bytu. Główną rolę odgrywa miłosna wiara. W niej podświetlony intelekt mocą Ducha Świętego zaczyna głębiej oszacować rzeczywistość. Jak stwierdza Gaudium et spes: Dzięki darowi Ducha Świętego dochodzi istota ludzka wskroś wiarę do kontemplacji zaś pojmowania tajemnicy planu Bożego (GS 15). Kontemplacja wyraża niezwykłe, nieustanne istnienie myślą natomiast sercem tuż przy Bogu (por. PC 5), wśród Jego tajemnic, w zasadzie odnośnie do człowieka. Początkiem kontemplacji są oczy zwrócone na Boga, jedynie na Boga. Pośród wielu miłosnych poznań dokonuje się propedeutyka w nową duchową topografię.Pośród niej rozkwita dziura serca do wnętrza gorącym spojrzeniu, czystym, pełnym ufności, zwróconym w odniesieniu do Ojcu do wnętrza niebiosach. Aby wpisać do wnętrza dziedzinę kontemplacji, wewnątrz niezwykłą nocna pora kontemplacji trzeba zacytować klasyczny wpis św. Jana od Krzyża:Orygenes wewnątrz Contra Celsum pisze: Zamknijcie wasze zmysły, wznieście spojrzenie waszego ducha zaś oddalając się od momentu ciała, otwórzcie oczy waszego ducha – owo niepowtarzalny procedura, by dostrzec Boga.Św. Jan od czasu Krzyża: Dusza powinna resztkami sił z miłości dosięgać wzrokiem na Boga… zachowywać się niewzruszenie spośród miłosną uwagą, i prostą zaś szczerą w charakterze ten, który otwiera oczy spośród myślą o miłości (ŻPM 3,33). Kontemplacja w środku swej istocie wiąże się z otwieraniem oczu z miłości. Mieć zakochane oczy. tzn. zapożyczyć ofiarowaną uczucie zaś kontrować kochając. Dlatego rozciąga się białogłowa na życie. Być zdolnym aż do kontemplacji znaczy wynaleźć, iż jestem miłowany, iż jest Ktoś, jaki tęskni. 2. Kontemplacja lectio divinaBenedyktyńska obrządek kontemplacyjna lectio divina przekazana została w środku formie listu o. Guigo Kartuza do brata Gerwazego. Guigo II (zm. rzędu 1193 roku) wstąpił do zakonu do wnętrza Grande Chartreuse, którego został wieloletnim generałem, ale do wnętrza końcu poświęcił się wyłącznie kontemplacji zaś pokucie. W korona drzewa zawarł klasyczne pouczenia kształtujące mnóstwo pokoleń monastycznych: Gdy pewnego dnia, zajęty pracą ręczną zacząłem sądzić o ćwiczeniu się człowieka duchowego, wtem duszy rozmyślającej ukazały się cztery stopnie duchowe, zaś to jest: czytanie, rozmyślanie, modlitwa dodatkowo kontemplacja. […] Czytanie (lectio) jest zatem pracowitym rozważaniem Pism spośród wielką uwagą. Rozmyślanie (meditatio) jest gorliwym działaniem umysłu, szukającego - drogą własnego rozumowania - poznania ukrytej prawdy. Modlitwa (oratio) jest pobożnym wysiłkiem serca, mającym na celu oddalenie złych rzeczy plus zrealizowanie dobrych. Kontemplacja (contemplatio) jest uniesieniem w kierunku Bogu trwożliwego umysłu, kosztującego radości słodyczy wiecznej.Właściwości czterech stopniOkreśliwszy w następstwie tego aktualnie czwórka stopnie, pozostaje nam dostrzec ich właściwości. Czytanie zatem szuka słodycze błogosławionego życia, rozmyślanie znajduje j ą, modlitwa prosi o więcej, zagłębianie się wewnątrz myślach smakuje . Stąd plus w pojedynkę Pan mówi: Szukajcie, natomiast znajdziecie, kołaczcie, oraz otworzą wam. Szukajcie na skroś czytanie, i znajdziecie z wykorzystaniem rozmyślanie; kołaczcie na modlitwie, tudzież będzie wam otworzone wewnątrz kontemplacji. Czytanie w pewnej mierze podaje do ust imponujący posiłek, rozmyślanie rozgniata go oraz przeżuwa, modlitwa wydobywa zmysł smaku, dumanie zaś jest samą słodyczą, która raduje także nasyca. Czytanie dotyka nieledwie ale wręcz powierzchni, rozmyślanie przenika głębiej, pacierz jest prośbą pełną pragnienia, rozmyślanie - radością otrzymanej słodyczy.[…]RozmyślanieUważne więc rozmyślanie, postępując w przód nie pozostaje na zewnątrz, nie tkwi na powierzchni, głębiej posuwa stopę. Przenika wewnętrzne sprawy, przeszukuje każdą spośród osobna. Pilnie rozważa, iż Jezus negacja logiczna powiedział: błogosławieni czystego ciała, mimo to serca. Bo negacja logiczna basta być wyposażonym ręce czyste od złych uczynków, gdyby także umysłu nie obmyjemy ze zdrożnych rozważań. Potwierdza to uznanie proroka, mówiącego: Któż wstąpi na górę Pana czy też kto stanie wewnątrz Jego świętym miejscu? Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca. Jak z zapałem musiał dumać tę schludność serca ten wieszcz, skoro modląc się mówił: Serce czyste stwórz we mnie, Boże i również: Jeżeli znalazłbym nieprawość w środku mym sercu, Pan by mnie nie wysłuchał. Dusza wtedy rozmyśla o tym, w charakterze bardzo troszczył się o tę nieskazitelność beatyfikowany Hiob, który mówił: Zawarłem federacja spośród moimi oczami, by nawet nie rzucić okiem na pannę. Oto kiedy wybitnie strzegł się gorsza połowa poświęcony, który zamykał swoje oczy, by negacja logiczna spozierać na lichota, aby niebacznie nie dojrzeć tego, czego - wrzący - mógłby pożądać. […] Dusza, zapalona takimi pochodniami, takimi rozbudzona pragnieniami, rozbiwszy słoiczek alabastrowego olejku, zaczyna wyczuwać jego słodkość - jeszcze nie smakiem, wszak w pewnym sensie powonieniem. I myśli, jak słodko byłoby próbować tej czystości, o której za pomocą rozmyślaniu wie, podczas gdy wielce jest miłą. Lecz cóż uczyni? Płonie pragnieniem posiadania, tudzież negacja logiczna widzi w środku sobie sposobu, w jaki sposób mogłaby ją posiąść: im więcej szuka, tym więcej pragnie. Gdy mnoży rozmyślania, pomnaża także smutek, ponieważ pragnąc słodyczy czystości serca, nie przypadkiem jej posmakować. Albowiem ten, jaki czyta albo rozmyśla, negacja logiczna przypadkiem zauważać owej słodyczy, o ile negacja logiczna będzie mu owo dane spośród górska kraina […]ModlitwaDusza zatem widząc, iż sama z siebie nie być może osiągnąć cel aż do upragnionych słodyczy poznania natomiast doświadczenia również że im w wyższym stopniu zstępuje w środku odmęty serca, tym bardziej raduje się Bóg, upokarza się plus ucieka się do modlitwy, mówiąc: Panie, który ukazujesz się przed chwilą ludziom czystego serca, oto poprzez czytanie tudzież rozmyślanie badałam, na sposób mogłabym posiąść prawdziwą czystość, abym wewnątrz jej pośrednictwem mogła intensywnie czyli jednak w środku małej części rozpoznać Ciebie. Szukałam Twego oblicza, Panie, oblicza Twego poszukiwałam. Długo rozważałam wewnątrz mym sercu, aż rozgorzał w nim pożar również zapał, by bardziej Cię poznać. Dajesz mi się wydedukować, podczas jak łamiesz dla mnie bochenek Pisma Świętego, tudzież im z większym natężeniem Cię poznaję, tym bardziej wydedukować Cię pragnę, wprzódy nie powierzchownie, podług litery, wszelako z wykorzystaniem doświadczenie.[…] Kontemplacja Tymi plus podobnymi słowami, pełnymi ognia, psyche rozpala swoje łaknienie, okazuje swoje uczucie. Tymi śpiewami przywołuje Oblubieńca. Pan zaś, którego oczy patrzą na sprawiedliwych, tudzież uszy Jego otwarte są na ich prośby, nie czeka co więcej aż skończą się te błagania, atoli przerywając przebieg modlitwy pospiesznie się ukazuje dodatkowo szybko wybiega vis-a-vis spragnionej duszy oraz rozlewając rosę niebiańskiej słodyczy, namaszczając najlepszym olejkiem, ożywia ją zmęczoną, pragnącą - nasyca, wysuszoną orzeźwia oraz sprawia, w przedziwny strategia umacniając, ożywiając, upajając zaś otrzeźwiając, że zapomniawszy o rzeczach ziemskich, pamięta płeć słaba resztkami sił o Nim. I również gdy cielesne żądze zwyciężają duszę właśnie wielce, że porzuca ona wszelkie postępowanie rozumu, tudzież człek staje się pozornie cały namacalny, w taki sposób też przy użyciu tej niebieskiej kontemplacji wszelkie poruszenia cielesne naprawdę są pochłaniane dodatkowo opanowywane na mocy duszę, że padlina poprzednio w środku niczym się jej nie sprzeciwia zaś homo sapiens staje się w pewnej mierze kompletny duchowy. 3. Kształtowanie ognika miłościŚw. Bonawentura (Giovanni Fidanza, 1217-1274), w trakcie studiów w Paryżu w środku 1243 związał się spośród zakonem franciszkańskim. Po dwudziestu latach uprawiania teologii, został wybrany na generała; późniejszy purpurat a biskup Albano. Rozwijając tajemnicę duchowego wzrostu do wnętrza Rozmowie z samym sobą o czterech rodzajach modlitwy myślnej, Doktor Kościoła zakreśla kierunki krzyża:Przedmiotem pobożnego duchowego trening mają istnieć rzeczy wewnętrzne i zewnętrzne, głębokie również wysokie.Po zupa, psyche pobożna powinna w poprzek trening duchowe przestawić promień kontemplacji na swoje wnętrze, żeby zwiedzać, podczas gdy jest ukształtowana poprzez naturę, zniekształcona przez zły uczynek, naprawiona z wykorzystaniem łaskę.Po drugie, powinna odwrócić promień kontemplacji na rzeczy zewnętrzne, ażeby zrozumieć, podczas gdy niestałe jest ziemskie wachlarz, gdy niewiadoma ziemska napuszenie i niczym żałosna ziemska wielkość.Po trzecie, powinna wyznaczyć promień kontemplacji ku głębi, żeby uświadomić sobie nieuniknioną przymus ludzkiej śmierci, straszną dryl Sądu Ostatecznego plus karę piekła negacja logiczna aż do zniesienia.Po czwarte, powinna przydzielić promień kontemplacji ku wysokości, żeby zidentyfikować niebieską przyjemność, jej nieocenioną liczba, niewymowną uciecha oraz nieskończoną wieczność.Duszo pobożna, oto jest tamten błogosławiony krzyż, określony czterema kierunkami, na którym przez ustawiczne rozmyślanie winnaś zawisnąć łącznie ze swym najsłodszym oblubieńcem Jezusem Chrystusem. Oto jest ten płomienisty fura, zaopatrzony w środku czwórka koła, na którym poprzez usilną kontemplację winnaś wstępować aż do pałacu nieba, w środku wątek zbytnio swoim najwierniejszym Przyjacielem.W dziełku Trzy ulubiony, bądź gorliwość miłości, zostawił praktyczne wskazania na rzecz wejścia na drogę kontemplacji.Powiedzmy, na sposób mamy ćwiczyć się wewnątrz stosunku do ognika mądrości. Należy to zachowywać się wewnątrz takim porządku:

Biada zuchwałej duszy, która sobie uroiła, że chyba że od Ciebie odejdzie, to ociupinę lepszego znajdzie. W którąkolwiek zwróci się stronę — w tył, w środku bok, apiać wewnątrz przód — wszędzie jej wszystko dolega okrutnie. A nic bardziej błędnego Tyś spokojem. I oto jesteś blisko. I uwalniasz od nieszczęsnego błądzenia, stawiasz nas na drodze Twojej, pocieszasz i mówisz: „Biegnijcie — Ja was zawierać będę, Ja was powiodę, Ja was tam poniosę”Tajemnica grzechu: zagubienieBolesnym doświadczeniem, które naznacza koleje człowieka, jest błądzenie prowadzące aż do zagubienia. „Wszyscyśmy pobłądzili na miarę owce, iks z nas się obrócił ku własnej drodze” (Iz 53,6). „Błądzili po pustych bezdrożach, do miasta zamieszkałego negacja logiczna znaleźli drogi. Cierpieli głód tudzież życzenie zaś wygasało w nich bytowanie” (Ps 107,4n). W świetle powyższych tekstów Pisma Świętego grzesznik jawi się jako znaczenie podatna na złudzenia, w środku których potrafi otrzymać uparcie, aż do tragicznego finału. Podobnie wzorem jeden spośród bohaterów powieści Goldinga — klecha pouczający tytułową wieżę na kościele. Miasteczko zamiera w strachu, wiedząc, że struktura dachu negacja logiczna ma prawa wytrzymać. Obłęd zaślepionego wizjonera kończy się katastrofą: strażnica wali się z hukiem, niszcząc Dom Boży tudzież okoliczne domy, zaś mężczyzna samodzielnie popada w środku obłęd.Grzech objawia się jako astronomiczny przebieg do przepaści (wewnątrz przekonaniu, że podążam do krainy szczęścia) lub jako zagubienie na pustynnych bezdrożach. W pierwszym przypadku człek łamie sobie kości. Iluzja szczęścia gdyż jest jak na przykład kinematografia wyświetlany na ścianie. Gdy VIP usiłuje wskoczyć w jego środek, wali głową w środku mur. Gdy czort stwarzał sakralny Antoniemu iluzje ponętnej kobiety do wnętrza jego pustelni, pozostawał niewzruszony. Zdawał sobie sprawę, iż jest wciągany do wnętrza grę pozorów, która ma złamać jego realizm Bogu a przemóc nieustępliwe pożądanie podążania ścieżką Prawdy.W drugim przypadku — nieustannych zmian kierunku marszu na pustyni — homo sapiens pogrąża się w środku rozpaczy, osamotnieniu dodatkowo poczuciu bezsensu. Św. Augustyn po latach uznał, że usilne staranie wewnątrz tym, co wydawało mu się pięknem wartym zachodu, wyprowadziła go na manowce:W nawróceniu pierwszą sprawą jest powaga własnego stanu. Człowiek potrafi latami osłabiać boleść przeżytej katastrofy dodatkowo planować sobie żywot na dnie przepaści. Pomaga mu w środku tym stosowanie najprzeróżniejszych „uśmierzaczy”, które pozwalają nie domyślać się pogruchotanych kości. Te środki zaradcze w dalszym ciągu bardziej pustoszą wewnętrzny istota człowieka, zamieniając go w snujące się widmo. Ich urozmaicony spektrum sprowadza się aż do wszelkiego rodzaju stanów amoku, które odrywają człowieka od momentu jego własnego serca, oraz tym samym od czasu Boga, Źródła Prawdy.W doświadczeniu grzechu a jego gorzkich owoców dominują u ludzi wierzących oraz pragnących nawrócenia trzy postawy. Pierwsza to wrażenie słabości również niemocy autentycznego powrotu do Boga. Lęk, iż w życiu negacja logiczna uda mi się pobić ogromnego dystansu, jaki wyznacza moje w taki sposób dalekie odejście. Być przypadkiem to właśnie próba stało się udziałem Judasza, który w swoim osamotnieniu uznał, iż nie istnieje poprzednio podejście powrotu. Zbyt hen odszedłem, bym był w środku stanie rzec: cała ku tyłowi!Druga figura to ogromne wrażenie winy, odbierające wola do życia dodatkowo hołd aż do siebie. Człowiek w ten sposób niesłychanie koncentruje się na własnym upadku, że jego cień przysłania mu filantropia Boga.Czasem w prawdziwym przeżyciu żalu zbytnio grzechy przeszkadza psychiczne poczucie winy, wewnątrz którym w główny punkt uwagi jesteśmy my sami. Cierpimy, że z powodu naszych pomyłek a złych wyborów ucierpiało nasze dobre imię. Jak mogłem istnieć taki durny? Jak mogłem owo zmajstrować? Jak mogłem to powiadać?Trzecia stosunek to ciągota zrobienia gruntownego porządku do wnętrza swoim życiu moralnym oraz religijnym oparta w szeregu przypadków na wierze, że całość da się przepracować zaś uleczyć własnym, konsekwentnym wysiłkiem. Radykalizm poprawy siebie płynie nawiasem mówiąc niejednokrotnie z lęku nim zatratą siebie w grzechu, jeślibym zaniedbał duchowej pracy. Być prawdopodobnie ta sylwetka rodzi się spośród poczucia, iż jeśliby mam zapracować na Bożą amor, muszę unaocznić się odpowiednią żarliwością, która przywróci mi Bożą aprobatę.Odrębnym problemem jest niedobór myślenia o nawróceniu jako drodze, na której do końca życia będzie się w człowieku dokonywała wewnętrzna przemiana. Nie ma gdyż takiego momentu, w którym moglibyśmy rzec: — Dziękuję Ci, Boże, że jestem do tego stopnia doskonały. Przypowieść o celniku a faryzeuszu stanowi przestroga nim postawą definitywnego zwycięzcy w środku duchowych bojach.Poszukajmy w słowie Bożym tropów wiodących do odkrycia Bożego pomysłu na gruntownie przeżyte nawrócenie.Zachwyt, który rodzi się do wnętrza duszy Augustyna, ma swoje powód w środku odkryciu zasadniczego dla chrześcijańskiego rozumienia nawrócenia faktu: Bóg przychodzi aż do grzesznika, ażeby rozewrzeć mu oczy na położenie, w jakim się znajduje. Przychodzi, ażeby dać w środku wyniku go na własnych rękach spośród piekła, aż do którego zabłądził.Ewangeliczną ilustracją Boskiej obecności w pobliżu grzeszniku jest konwent spośród Samarytanką (J 4,1–42). Życie tej kobiety jest bardzo mocnym obrazem ludzkiego zagubienia. „Miała pięciu mężów” — nie kochanków, na odwrót mężczyzn, u których pragnęła odnaleźć szczęście. Błąka się jak na przykład wewnątrz zaklętym kręgu, kluczy po pustyni w rozpaczliwym oczekiwaniu, że tym pospołu się uda, iż znajdzie właściwego mężczyznę, przyczyna, które ją napoi. Rozmowa z Jezusem pomaga odsłonić bolesną ranę jej serca. Może odnaleźć własne zagubienie, nie czując się obok tym potępioną. Droga przychodzi do Samarytanki, rozpościera się u jej poranionych na jednej nodze na oślep stóp. Tą drogą będzie mogła podążyć do „miasta zamieszkałego” (Ps 107,5).Pozostając u Ojca, jest Chrystus prawdą dodatkowo życiem; oblekając się w mięso, stał się drogą. Nie powiedziano ci: „Pracuj również szukaj cenny, abyś doszedł aż do prawdy natomiast życia”. Nie to ci powiedziano. Wstań, leniwcze, sposób sama aż do ciebie przyszła zaś śpiącego obudziła cię ze snu, oby cię ano obudziła! Wstań zaś chodź!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Przedstawienie kontemplacji

Słowo rozważanie negacja logiczna jest używane jednolicie wewnątrz literaturze chrześcijańskiej. Może mienić się to samo, co medytacja czy ...